သူဟာ ကိုလိုနီေခတ္က ေတာနယ္ေလးတခုမွာ ေမြးဖြား ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၿပီး အဂၤလိပ္ေခတ္ (၇) တန္းေအာင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကလကတၱားကိုသြား အဂၤလိပ္စာသင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အသက္ (၂၇) ႏွစ္မွာ ေအာက္ တန္းေရွ႕ေနစာေမးပြဲဝင္ေျဖတာ ေအာင္လို႔ ေရွ႕ေနလုပ္ခဲ့ပါ တယ္။ အင္မတန္ ရဲတင္းၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးလွတဲ့ ဒီလူ ဟာ တဘက္က ေရွ႕ေနလုပ္ရင္း ႏုိင္ငံေရးနယ္ မီဒီယာ နယ္ေတြထဲ ထိုးေဖာက္ေျခကုပ္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူရိယသ တင္းစာတုိက္ ရွယ္ယာေတြကို ဝယ္ယူခဲ့ပါတယ္။သူဟာ အဲဒီကာလက အဓိကအတိုက္အခံ အမ်ဳိးသားေရး အဖြဲ႔ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဂ်ီစီဘီေအ ဝံသာႏုအဖြဲ႔ႀကီးထဲ ဝင္ပါခဲ့ၿပီး ၁၉၂၂ ခုမွာ ဂ်ီစီဘီေအကြဲေတာ့ (၂၁) ဦးအဖြဲ႔ဘက္ ပါခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၂၅ ပထမအႀကိမ္ ဒိုင္အာခီေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ဝင္ၿပိဳင္ခဲ့ေပမယ့္ အေရြးမခံရပါ။ သူ႔အသက္ (၂၇) ႏွစ္အရြယ္ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဒိုင္အာခီေရြး ေကာက္ပြဲမွာေတာ့ သာယာဝတီေတာင္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္ကေန ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ အေရြးခံရပါ တယ္။ ၁၉၂၉ ခုမွာလည္း တတိယအႀကိမ္ ဒိုင္အာခီေရြးေကာက္ပြဲမွာ ထပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သာယာဝတီၿမိဳ႕မ ဝံသာႏုေကာင္စီမွာလည္း အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္နဲ႔ နယ္ခ်ဲဆန္႔က်င္ေရး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၆ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ဟသၤာတေျမာက္ပိုင္းအမတ္အျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၃၁ ၾသဂုတ္လမွာ လယ္သမားသူပုန္ေခါင္းေဆာင္ ဆရာစံကို အဂၤလိပ္ေတြ ဖမ္းမိတဲ့အခါ သူဟာ ဆရာစံ ဘက္က ေရွ႕ေနလိုက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရအရာရွိေတြ၊ စစ္တပ္ေတြ၊ ပန္ခ်ာပီပုလိပ္ေတြဟာ ပုန္ကန္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တယ္လို႔ အဂၤလိပ္အစိုးရဆီ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတေစာင္ ေရးခဲ့ပါ တယ္။ “၁၉၃၀-၃၁ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္အေရး” ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ အဂၤလိပ္လို စာအုပ္တအုပ္ေရးၿပီး ႏိုင္ငံျခားပို႔တဲ့အ ခါ အဂၤလိပ္အစိုးရက ပိတ္ပစ္တာ ခံရပါတယ္။ ဒါဟာ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) နဲ႔ ၿငိစြန္းေနတယ္လို႔လည္း သတိေပးခံရ ပါတယ္။ သူဟာ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ဆရာစံ သူပုန္ထမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ အေရး ယူကိုင္တြယ္မႈေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ခဲ့လို႔ ျပည္ထဲေရးအတြင္းဝန္ မစၥတာ ဘုသ္ဂေရ႕ဗလီက “ေမာင္ မင္း ဂဠဳန္ျဖစ္လာၿပီ” လို႔ ေဝဖန္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၃၅ ေမလမွာေတာ့ သူဟာ မီဒီယာကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကိုသြားၿပီး အဆာဟိရွင္ဘြန္း သတင္းစာ တိုက္မွာ မီဒီယာလုပ္ငန္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းေတြ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အျပန္မွာ ကိုးရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ မ ေလးရွားႏိုင္ငံ ေတြဝင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့ သူရိယသတင္းစာ တုိက္ ရွယ္ယာေတြ ထပ္ဝယ္ၿပီး ၁၉၃၆ ခုမွာ သူရိယတိုက္ ဒါ႐ိုက္တာဘုတ္အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ (၂) ႏွစ္အၾကာမွာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ျဖစ္လာၿပီး သတင္းစာမူဝါဒကို ႀကိဳးကိုင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ ဆရာစံသူပုန္ဘက္က ရပ္တည္လို႔ နာမည္ထင္ရွားလာတဲ့ေနာက္ ၁၉၃၆ ခုမွာ ဂဠဳန္စစ္သူႀကီးဘဲြ႔ခံယူ ၿပီး ဝါးရင္းတုတ္ကိုင္ ဂဠဳန္တပ္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူး ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၆ ခုမွာပဲ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏုတို႔ ေခါင္း ေဆာင္တဲ့ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ ျဖစ္တဲ့အခါ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးမႈရေအာင္လည္း ႀကိဳးစားခဲ့ပါ တယ္။ တကၠသိုလ္သမဂၢအေဆာက္အဦးမွာ အဂၤလိပ္စာ ကြၽမ္းက်င္လွတဲ့ စိန္ေပါေက်ာင္းထြက္ တကၠသိုုလ္ ဘြဲ႔ရ ဘိလပ္ျပန္ ေဒါက္တာဘေမာ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕ေမွာက္ အဂၤလိပ္လို စကားရည္လုပြဲ လုပ္ခဲ့ရာမွာ (၇) တန္းပဲေအာင္တဲ့ သူ႔ကို ေက်ာင္းသားေတြက ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနာက္မွာ သူဟာ ၁၉၃၈ ခု မတ္လမွာ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၈ ၾသဂုတ္လ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးမွာ ေဒါက္တာဗေမာ္အစိုးရကို အယံုအၾကည္မရွိအဆို တင္သြင္းခဲ့တာ မေအာင္ျမင္ ခဲ့ပါ။ ေရနံေျမအလုပ္သမားသပိတ္၊ တတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုကာ လ ၁၉၃၈ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီဝင္ေတြ၊ ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြနဲ႔ ေရႊတိဂံုဘုရားေျခရင္းမွာ ေက်ာင္းသား-အလုပ္သမား ေထာက္ခံေရး အာဏာဖီဆန္မႈလုပ္လို႔ အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ေခတၱဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမႈခံရပါတယ္။ ၁၉၃၉ ေဖေဖာ္ဝါရီ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာေတာ့ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြကို ဖိႏွိပ္ တဲ့ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရကို သူ ဦးေဆာင္ၿပီး အယံုအၾကည္မရွိအဆိုသြင္း ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ ၁၉၄၀ စက္တင္ဘာလမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ဗမာျပည္ကုိ သတင္းစာဆရာပံုစံနဲ႔ လာ ေထာက္လွမ္းတဲ့ ကာနယ္ဆူဇူးကီး (ဗိုလ္မုိးႀကိဳး) ကို ေခၚေတြ႔ၿပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲအတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဆီက လက္နက္ ခဲယမ္း ပစၥည္း ေငြေၾကး အပါအဝင္ စစ္ကူရႏိုင္မလား ေမးခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၁ ေအာက္တိုဘာလမွာ သူဟာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံကိုသြား၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ာခ်ီနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီး ရင္ ဗမာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး (ဒိုမီနီယံ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး) ေပးဖို႔ အဓိက ေဆြးေႏြးေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ ခ်ာခ်ီက ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလန္ကအျပန္ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံ လစၥဘြန္းၿမိဳ႕မွာ ဂ်ပန္ေကာင္စစ္ဝန္နဲ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္ဆက္သြယ္ၿပီး ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရမယ္ဆိုရင္ ဂ်ပန္ရဲ႕စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို ကူညီမယ္လို႔ ကမ္း လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာကို အဂၤလိပ္က သိသြားလို႔ ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာလမွာ ပါလက္စ တိုင္းႏိုင္ငံ (အခု အစၥေရးႏုိင္ငံ) ဟိုင္ဖာၿမိဳ႕မွာ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလတေလွ်ာက္လံုး အာဖရိက တိုက္ ယူဂႏၶာႏိုင္ငံမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ စစ္ႀကီးၿပီးလို႔ ၁၉၄၆ ဇန္နဝါရီလက်မွ အဂၤလိပ္အစိုးရ ျပန္ လြႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဒီလူဟာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာက္ ေလွ်ာက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ ဇြဲနပဲနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ႏိုင္ငံေရးသမား ေတာ္လွန္ေရးသမားလို႔ ထင္စရာပါပဲ။ ဒါ ေပမယ့္ ဒီလူဟာ ဂဠဳန္ဦးေစာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေပၚယံေရႊမႈန္႔ေတြကို ဖယ္ၾကည့္လိုက္ရင္ သူဟာ အာဏာ၊ စည္း စိမ္ခ်မ္းသာနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားမႈကိုသာ တသက္လံုး အာသာငမ္းငမ္းတက္ လိုက္စားခဲ့တာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ သူလုပ္သမွ်ေတြဟာ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ျပည္သူလူထုက အထင္ႀကီးေအာင္၊ မဲရေအာင္ ႏိုင္ငံေရးစတန္႔ထြင္ လွည့္စားျပေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို နယ္ခ်ဲ႕အလိုက် လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့လို႔ ႀကိဳးစင္တက္ ဘဝဆံုးသြားခဲ့တာ အားလံုးအသိျဖစ္ပါ တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ၾကံမႈနဲ႔ တရား႐ံုးထုတ္တဲ့အခါ သူဟာ (၅) တန္းပဲေအာင္တယ္လုိ႔ တရားသူႀကီး ေရွ႕မွာ ဝန္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဝံသာႏုဂ်ီစီဘီေအထဲ ဝင္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ကြဲၾကျပဲၾကတဲ့အခါ (၂၁) ဦးဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္နယ္ ခ်ဲ႕နဲ႔ ေစ့စပ္ အေပးအယူလုပ္ခ်င္တဲ့ ရာထူးအာဏာ ငမ္းငမ္းတက္အုပ္စုဘက္ ပါခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ကို ျပတ္ ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ၿပီး ‘ဘူး’ အသင္းေတြ တည္ေထာင္ အာဏာဖီဆန္ခဲ့တဲ့ ဦးစိုးသိမ္း ဂ်ီစီဘီေအဘက္ကို မပါခဲ့ပါဘူး။
ဗမာလူထုရဲ႕အသည္းႏွလံုးကို ဆရာစံက သိမ္းက်ဳံးယူႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးေစာဟာ ဂဠဳန္သူပုန္ေတြဘက္ က အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ ပါခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အားသန္သလိုလို အ ေယာင္ျပၿပီး သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဂဠဳန္တပ္ဟာ သိပ္မၾကာခင္မွာ ဒို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးဝင္ သခင္ေတြကို ဝါးရင္း တုတ္နဲ႔ ႐ိုက္တာေတြပဲ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို ယံုၾကည္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီပုဂၢဳိလ္ႀကီးဟာ ေဒါက္တာဘ ေမာ္၊ ဦးဘဦး၊ ဦးဘေဖ (ဦးေစာရဲ႕ ဆရာ၊ ၂၁ ဦးဂ်ီစီဘီေအ ေခါင္းေဆာင္) တို႔ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ သခင္ေတြ ေက်ာင္းသားေတြ ေထာင္က်တာ သူ အာဏာရခ်ိန္မွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ထက္ သန္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေစာဟာ “လယ္သမား ဖိုးေရႊလံုးညည္းခ်င္း” “သခင္ဋီကာ” စာအုပ္ေတြထုတ္ၿပီး ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးကို သိကၡာခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးေစာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြက လႊတ္ေတာ္ အျပင္ကေန သံပံုးတီး ေတာထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၆ စက္တင္ဘာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရတက္လာခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ကို ဝန္ႀကီးရာ ထူး ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျပင္းထန္လွပါတယ္၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စိတ္အားထက္သန္လွပါ တယ္ဆိုတဲ့ ဂဠဳန္ဦးေစာဟာ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္တဲ့အခါ လက္မွတ္မထိုးဘဲ ၁၉၃၅ အက္ဥပ ေဒ (၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရး) ကိုပဲ လိုလားတယ္လို႔ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အႀကိဳက္ လိုက္ေျပာျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၄၇ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ ဝန္ႀကီးရာထူးက ထြက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အာဏာရ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အတိ အလင္း ဆန္႔က်င္လာခဲ့ပါတယ္။
လူမႈေရးပိုင္းကိုၾကည့္ရင္ ဂဠဳန္ဦးေစာဟာ မိန္းမကိစၥဘက္မွာ မယားႀကီးရွိေနေပမယ့္ သမီးကို စာသင္ေပးတဲ့ ဆရာမနဲ႔ ႐ႈပ္ခဲ့တာ၊ ယူဂႏၶာႏုိင္ငံမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတုန္း ဂ်ာမန္မတေယာက္နဲ႔ ညားခဲ့တာ၊ ဗမာျပည္ျပန္ ေရာက္ၿပီးေတာ့ (၁၀ ႏွစ္သမီးကတည္းက အိမ္မွာေခၚထားခဲ့တဲ့) ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ ေတာင္တြင္းႀကီးသူ အိမ္ေဖာ္ မေလးနဲ႔ ကေလးတေယာက္ရတဲ့အထိ ေသာင္းက်န္းခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီ (၃) ေယာက္ကေတာ့ မီဒီယာ ေတြထဲ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္လာခဲ့ေပမယ့္ သူဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ တျခားမိန္းကေလးငယ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသး တယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကို သမိုင္းလွန္ေနရတာက ဒီကေန႔မွာလည္း ဂဠဳန္ဦးေစာလို လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ဟိတ္ဟန္ ထုတ္ ညာဝါးလွည့္ဖ်ားၿပီး ရာထူးအာဏာ ခ်မ္းသာစည္းစိမ္ ဂုဏ္ရွိန္ေက်ာ္ၾကားမႈ သံုးမ်ဳိးစလံုးကိုျဖစ္ေစ၊ တမ်ဳိး သို႔မဟုတ္ ႏွစ္မ်ဳိးကိုျဖစ္ေစ သဲႀကီးမဲႀကီး လိုက္ေနသူေတြ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေတာ္လွန္ေရးအဝန္းအဝိုင္း အ တိုက္အခံအဝန္းအဝိုင္းထဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ အားလံုးကို တပ္လွန္႔တဲ့အေနနဲ႔ ဂဠဳန္ဦးေစာအေၾကာင္း ေဖာ္ျပ လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဂဠဳန္ဦးေစာေခတ္တုန္းက သူဘယ္လိုပဲ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပခဲ့ေပမယ့္ အင္မတန္႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ အနစ္နာခံ ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ရွိေနေတာ့ ဘယ္လိုမွ ယွဥ္မရ ေန ရာမရခဲ့ပါဘူး။ အခုေခတ္မွာလည္း ျပည္တြင္းမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေယာင္ေဆာင္ ေတာ္လွန္ ေရးသမားေတြ၊ အေယာင္ေဆာင္ အတိုက္အခံေတြက ယွဥ္လို႔မရႏိုင္ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဝးတဲ့ ျပည္ပအတိုက္အခံနယ္ပယ္မွာေတာ့ ဂဠဳန္ဦးေစာလို အေယာင္ေဆာင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ၊ အေရျခံဳ ဒီမို ကေရစီသမားေတြ၊ အာဏာ႐ူး တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ လူတြင္က်ယ္လုပ္ ၿဖီးျဖန္းလုပ္စားေနႏိုင္ပါ တယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္ပမွာေရာ ျပည္တြင္းအတုိက္အခံနယ္ပယ္မွာပါ “ဒင္းလိုလူစား သတိထားၾကဖို႔” အက်ဳိးေမွ်ာ္၍ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။ ။
(မည္သူ႔ကိုမွ် မရည္ရြယ္ပါ။ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလွ်င္လည္း ခြင့္လႊတ္ရန္မလို။)
ဂါမဏိ မူရင္းဆိုဒ္သို႕
No comments:
Post a Comment