ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝတ္႐ုံျပာ အေရာင္လြင့္ျပယ္စျပဳေနၿပီေလာ ?

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝတ္႐ုံျပာ အေရာင္လြင့္ျပယ္စျပဳေနၿပီေလာ ?

Posted by DPNS on May 29th, 2010 in အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ား
http://www.dpnsburmese.org/?p=1340#more-1340

၂၀၁၀ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႕ေနာက္ဆုံးထားၿပီး (နယ္ျခားေစာင့္၊ နယ္ေျမေစာင့္၊ ျပည္သူ႕စစ္) တပ္ဖြဲ႕မ်ားအသြင္ ေျပာင္းလဲၾကရန္ က်န္ရွိေနေသးသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား နအဖ စစ္အစိုးရက ရာဇသံေပးခဲ့ဖူးသည္။

ထိုရာဇသံ အေပးခံရဘူးသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းက နအဖ သတ္မွတ္ေပးရက္မတိုင္မွီ မိမိတို႕ တဖဲြ႕ခ်င္းစီ၏ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ကို ပြင့္လင္းစြာ ေဖာ္ထုတ္ ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႕ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းသည္ပင္လွ်င္ နအဖအတြက္ ဘဝင္မက်စရာ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အရွက္ရစရာတခု ထပ္မံ လက္ခံရရွိလိုက္တာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္္ နအဖသည္ ထိုအရွက္ရစရာေတြကို အငုတ္စိတ္ျဖင့္ ရန္ညႇဳိးဖြဲ႕၊ ရန္မီးပြားလာေစႏိုင္သည္။ ဤအတိုင္းျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာသည္ လြယ္မေယာင္ႏွင့္ ခက္၊ တိမ္မေယာင္ႏွင့္ နက္႐ိႈင္းလာေစပါလိမ့္မည္။

ယခုျမင္ေတြ႕ေနရသည္မွာ နအဖႏိုင္ငံေတာ္၏ သေဘာထား(ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္) ႏွင့္ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအက်ိဳးစီးပြား တထပ္တည္း မက်ေတာ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ ထိုကဲ့သို႕ တုန္႕ျပန္ေျပာဆိုခ်က္မ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ဆိုရလွ်င္ နအဖႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အႏွစ္ ၂၀ ထိေတြ႕ဆက္ဆံျခင္းက အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား ထိုေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ထိုအျပင္ မူလ ႏိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ဖို႕ လမ္းစေဖာ္ေပးသလို ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးသည္ တိုင္းျပည္၏ ပင္မ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားႏွင့္ ပိုမို နီးကပ္လာသလိုျဖစ္ေနသည္။

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အပစ္ရပ္ေဒသမ်ားတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတးသီသံမ်ား တိုးတိမ္လာသလိုမ်ိဳး ခံစားမိသည္။ အစားထိုး ၾကားသိေနရသည့္ အသံမ်ားမွာ နအဖ စစ္ကားမ်ား၊ စစ္သားမ်ား၏ လႈပ္ရွားသံမ်ားက အသံ ပိုက်ယ္ေလာင္လာသလို ခံစားေနရသည္။ ဘယ္ေဒသမွာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးဘဝ ဘယ္လိုပုံသ႑ာန္ျဖင့္ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာလဲ ဆိုသည့္္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြကလည္း ေဒသခံ ျပည္သူလူထုမ်ား၏ ေန႕စဥ္ေနထိုင္မႈ ဘဝေတြထဲအထိ ၿခိမ္းေျခာက္လွ်က္ရွိသည္။

ဧၿပီ ၂၈ ေနာက္ဆုံး ရာဇာသံေပးၿပီးေနာက္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို ျမင္ကြင္းခ်ဳံ႕ၾကည့္လွ်င္ နအဖသည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ တုန္႕ျပန္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မဆိုင္းမတြ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား အေျခစိုက္ရာ ေဒသတြင္းသို႕ စစ္အင္အားမ်ား တိုးျဖည့္ ေနရာခ်ထားျခင္းမ်ား အဆက္မျပတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးျခင္းကိုလည္း တြဲဖက္က်င့္သုံးလ်က္ရွိသည္။

သက္ဆိုင္သည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ နအဖ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ အသြင္ေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို ျငင္းဆန္ထားေသာ္လည္း နအဖသည္ ၎၏ စီမံခ်က္ကို ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿမဲ ေဖာ္လ်က္ရွိသည္။ ေနာက္ထပ္တေက်ာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈတြင္ အင္အား အေတာ္အတန္ရွိေသာ အဖြဲ႕ႀကီးမ်ားထံသို႕ စာျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားကာ သေဘာထားစမ္းသပ္၊ တီးေခါက္တာေလာက္ပဲ လုပ္ျပေနသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အဖြဲ႕အစည္းတြင္း တြယ္ဆက္မႈ အားနည္းသည့္ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ခ်င္းစီသို႕ ပစ္မွတ္ရွာ အာရုံစိုက္လွ်က္ ရွိေနတာကိုေတာ့ ေတြ႕ေနရသည္။

ေမလအတြင္း နအဖ အာရုံအစိုက္ဆုံးအဖြဲ႕မွာ အတြင္းပိုင္း သေဘာကြဲလြဲမႈျဖစ္ေနသည့္ SSA–N (ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း) အဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ SSA–N သည္ ဧၿပီ ၂၈ ေန႕ ေနာက္ပိုင္း နအဖ၏ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္အား လက္ခံမည္ (သို႕မဟုတ္) လက္မခံႏိုင္ ဆိုသည့္ သေဘာထား ၂ ရပ္ သိသာစြာ ကြဲခဲ့သည္။ ထိုအကြဲအၿပဲက နအဖ၏ စီမံခ်က္အတြက္ ေျခခ်စရာျဖစ္လာေနသည္။

သို႕ေသာ္ ထူးျခားခ်က္တခုအျဖစ္ ေတြ႕ရသည္မွာ နအဖ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးစီမံခ်က္ကို လက္ခံသည့္ အုပ္စုအား ခ်က္ျခင္း ဌာေနျပည္သူ႕စစ္ အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းမေပးေသး။ သေဘာမတူသည့္ အုပ္စုကို စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းေစသည္။ သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္သူ အခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡ ျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္တာကလြဲၿပီး အျခားမျဖစ္ႏိုင္။ ၾကက္လည္းေမာေစ၊ ယာလည္းညက္ေစ ဆိုသည့္ ေပၚလစီကို က်င့္သုုံးေစတာျဖစ္သည္။ ဤသို႕ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ကိုးကန္႕ျပႆနာမ်ိဳး ေနာက္တေနရာမွာ လာေရာက္က်င့္သုံးျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆေနၾကသူေတြလည္း ရွိေနၾကပါသည္။

တဖက္မွလည္္း နအဖ စီမံခ်က္ကို သေဘာမတူသည့္ အဖြဲ႕အား စစ္အင္အားျဖင့္ ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႕ ဖိိအားေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိေနျပန္ေသးသည္။ စစ္ေရးအရ ဖိအားေပးျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မွီ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေသနတ္သံ ျပန္မေပါက္ေရးဆိုသည္ အခ်က္လည္း တခ်က္အပါအဝင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

မည္သို႕ဆိုေစကာမႈ နအဖသည္ ၂၀၁၀ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ (စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရး) ျပည့္မွီေရးအတြက္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို အဆုံးသတ္ထားခ်င္သည္။ ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ နအဖသည္ BGF အသြင္ေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို နည္းနာေပါင္းစုံ (တရားသည္၊ မတရားသည္ မခြဲျခားပဲ) ျဖင့္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ဒီအခ်က္ကိုေတာ့ အျငင္းပြားစရာမရွိ ယုံၾကည္မိသည္။

နအဖ၏ BGF အသြင္ေျပာင္းေရးစီမံကိန္းသည္ ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ခဲ့ပါ။ ေရွ႕တိုးရန္ အခက္အခဲ ေတြ႕ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာကို လွည့္စားရန္ ၿခံထဲကၾကက္ကုိ ႐ိုက္သတ္ျပကာ လုပ္ႀကံဇာတ္လမ္းတခု ဖန္တီးရပါေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္း ေတြ႕ရွိလာလွ်င္ နအဖ လုပ္ေနက် နည္းတခုလည္းျဖစ္သည္။

မဆလ ေခတ္ကတည္းက နအဖေခတ္အထိ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ေတာ္လွန္ေရးေတြကို ဆန္႕က်င္ရန္ လူတစုအား ျပည္သူစစ္ အမည္ခံကာ ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ လိုအပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ထိုလက္နက္ကိုင္ လူအုပ္စုကို လူမ်ိဳးစုနာမည္တခု တပ္ၿပီး ပြဲထုတ္ကာ လူအမ်ားအား ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစရန္ နအဖ လုပ္ျပလာခဲ့သည္။

အနီးဆုံး အျဖစ္အပ်က္တခုမွာ – ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ ၈ ရက္ေန႕ ရက္စြဲျဖင့္္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ နအဖအား ႏိုင္ငံေရးအရ ေဝဖန္သည့္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ တေစာင္ကို စကၤာပူႏိုင္ငံမွေနၿပီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ဖူးသည္္။ ထို ႏိုင္ငံေရးထုတ္ျပန္ေၾကညာကို္ တန္ျပန္ဆန္႕က်င္္ရန္အတြက္္ နအဖ သည္ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္ကို အတုအေယာင္ ဖန္တီးခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႕မ်ား၏ ဆႏၵသေဘာထားမ်ားကို လုယူၿပီး နအဖပိုင္ သတင္းစာမ်ားမွ ေဒၚေအာင္စုၾကည္၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာကို ကန္႕ကြက္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ ထိုအဖြဲ႕ (၇၀) ေက်ာ္ထဲတြင္ နအဖ ေမြးျမဴထားသည့္ ျပည္သူစစ္အဖြဲ႕ေပါင္း (၁၀) ဖြဲ႕ ပါရွိပါသည္။

အခုလည္း ထို (၁၀) ဖြဲ႕ထဲမွ အခ်ိဳ႕ကို အမွတ္ (၁၀၀၇), (၁၀၀၈), (၁၀၀၉), (၁၀၁၀) နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ဆိုသည့္ အမည္ျဖင့္ မတ္လ ၃၀ ရက္၊ ေမ ၁၈၊ ၂၀ ရက္မ်ားတြင္ ပြဲထုတ္လာျပန္သည္။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို လူႀကိဳက္မ်ားလာေစရန္ မီဒီယာအားကိုးျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ေႀကာ္ညာေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ မ်က္ေစ့လည္စရာ မရွိပါ။

နအဖ က တပြက္ဆူႏိုင္ငံေရး နည္းပရိယာယ္ကို ခ်မွတ္က်င့္သုံးေနေသာ္လည္း ထိုေဒသတြင္း၌ လူမ်ိဳးေရးျပႆနာ အခၽြန္အတက္မ်ားကို တိုးပြားေအာင္ လုပ္ေပးေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ နအဖသည္ ရွင္းေနတာကို ႐ႈပ္ေအာင္လုပ္တတ္သည္။ ႐ႈ႔ပ္ေနတာကို ရွင္းမရေအာင္ လုပ္တတ္သည္္။ ထိုအက်င့္အတိုင္း အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ကို နအဖႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံခဲ့ဖူးသူတိုင္း သတိျပဳမိၾကေပလိမ့္မည္။

လြန္ခဲ့သည္ ႏွစ္၂၀ က န၀တ၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား ေပၚေပါက္လာေစခဲ့သည္။ အခုေတာ့ နအဖ၏ ႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္အရ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ရန္လိုအပ္ေနျပီ။ သို႕ေသာ္ နအဖ ဆႏၵအတိုင္း ျဖစ္တည္မလာခဲ့ပါ။ ျဖစ္ေနတာက မေထြးႏိုင္၊ မအံႏိုင္သည့္ အစိုင္အခဲႀကီးတခုအား ၿမိဳဆို႕ထားရသလိုမ်ိဳး။ နအဖ ေျဖရွင္းေနရသည့္ လတ္တေလာ ျပႆနာမ်ားထဲတြင္ ဒီျပႆနာလည္း တခုအပါအ၀င္အျဖစ္ ျမင္ေတြ႕ၾကရမည္။

အကယ္၍ ထိုျပႆနာ ေျပလည္လိုပါက နအဖသည္ ႐ူးမိုက္စြာ စဥ္းစားေရးဆြဲထားသည့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ ရပါလိမ့္မည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေလးစားလိုက္နာ ေပးရပါလိမ့္မည္။ မေျပမလည္ ျဖစ္ေနသည့္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားအား ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းရဲသည့္ သတၱိေကာင္း ေမြးျမဴထားရပါလိမ့္မည္။

ဤကဲသို႕မဟုတ္ဘဲ၊ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားအား လက္စမသတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဆိုင္းငံ့ထားႏိုင္သည္။ နအဖ စစ္အစိုးရသည္ အေရခြံခြာလဲၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရေအာင္ လုပ္မည္။ ထိုေနာက္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမည့္ အသြင္ေျပာင္း စစ္္အစိုးရပုံသ႑ာန္ျဖင့္ ဆက္လက္ေျဖရွင္းရန္ ႀကံစည္ေနပါလိမ့္မည္။ ဤနည္းကား ဘယ္္လက္မွ ညာလက္ ေျပာင္းကိုင္သည့္ နည္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ မည္သို႕ဆိုေစကာမႈ ေပၚေပါက္လာမည့္ အစိုးရႏွင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ ျပည္သူတုိ႔၏ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကေတာ့ ဆက္လက္ တည္ရွိေနဆဲ၊ ရႈပ္ေထြးေနဆဲ ျဖစ္ေနအုံးမည္။

သို႕ေသာ္ ထိုျပႆနာမ်ားအား အခုပဲရွင္းရွင္း၊ ေနာက္မွပဲရွင္းရွင္း ေျဖရွင္းရန္ တာဝန္ရွိသူတိုင္းသည္ “တန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရး၊ အတူတကြ စည္ပင္၀ေျပာေရး” ဆိုသည့္ အေျခခံမူကို ေဘးဖယ္ထားမည္။ ၿပီးေတာ့ ယခင္အစိုးရ အဆက္ဆက္ကဲ့သို႕ နည္းလမ္းေဟာင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းၾကမည္ …. ဟု ဆိုပါက ဒီတိုင္းျပည္သည္ အျပင္းစား ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ေပါက္ကြဲကာ ညံစီေနေတာ့မည္ ဆိုတာကို ေတြးၾကည့္ရင္း စိတ္ေမာေနမိေတာ့သည္။

x x x x x

ရဲေဘာ္ထြန္းဦး (၂၈.၅.၁၀)