ျမန္မာႏိုင္ငံက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္ မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ဘားမား ဗီြေဂ် (Burma VJ) ဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ ေအာ္စကာဆုေတြထဲက မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ အမ်ဳိးအစားအတြက္ စာရင္းတင္သြင္းျခင္း ခံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ဖူးခဲ့တဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ႐ုိက္ကူးခဲ့သူေတြထဲက တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ထြန္းတုိ႔ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး မခြာညိဳက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ေနာ္ေ၀းႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဘားမား ဗီြေဂ် သတင္းမွတ္တမ္းကားကို တႏိုင္ငံလံုးအတြက္ လႊင့္ထုတ္တဲ့ တီဗီြအစီအစဥ္ကေန ၾကည့္ၾကရတာပါလို႔ ေနာ္ေ၀းမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလး ၿဖိဳးက ေျပာပါတယ္။ သူက ဒီသတင္းမွတ္တမ္းကားဟာ ဘယ္လိုကားမ်ဳိး ျဖစ္သလဲဆိုတာကို အခုလို ေျပာပါတယ္။
“အဓိက ႐ုိက္ျပသြားတာကေတာ့ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇ တုန္းကျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ ဖိႏွိပ္ခံ သတင္းသမား တေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနကို ႐ုိက္ျပသြားတာ။ ခက္ခက္ခဲခဲၾကားထဲမွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ကမၻာကို ျပခ်င္လုိ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ႐ုိက္ျပတယ္ေပါ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံကလူေတြ ဖိႏွိပ္ခံေနရတာေတြ၊ သံဃာေတြက လူေတြရဲ႕ တကယ့္ စစ္မွန္တဲ့ အခြင့္အေရးရေအာင္ ဆႏၵေတြ ထုတ္ေဖာ္ျပေနတာကို ကမၻာကသိေအာင္ သူ ေတာ္ေတာ္ စြန္႔စြန္႔စားစား ႐ုိက္ျပသြားတာ။”
ဒီ႐ုပ္ရွင္မွတ္တမ္းကား ျဖစ္လာေအာင္ စက္တင္ဘာလ အေရးအခင္းအတြင္းမွာ ဘယ္လို လႈပ္ရွားခဲ့သလို ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးၾကည့္ေတာ့ ဒီဗီြဘီ သတင္းသမားတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ထြန္းက ဖံုးကိုင္ထားတဲ့ သူတို႔ေနာက္ကို ရန္ကုန္မွာ ရွိသမွ် ရဲနဲ႔ စစ္ဘက္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အားလံုးက အသည္းအသန္ လိုက္ခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီအတြက္ သူတို႔ဟာ တတ္ႏိုင္သမွ် နည္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး ေျပးရင္းလႊားရင္းက ကိုယ့္ကို မမွတ္မိေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ႐ုပ္ဖ်က္ၿပီး ကိုယ္႐ိုက္ကူးထားတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ သတင္းမွတ္တမ္း ဓာတ္ပံုေတြကို ေနာက္တဆင့္ လက္ခံမယ့္သူဆီကို အခ်ိန္မီေရာက္ေအာင္ ေပးပို႔ခဲ့ၾကရတဲ့အေၾကာင္းကို အခုလို ေျပာပါတယ္။
“အဓိကအားျဖင့္ တဦးတေယာက္ခ်င္းမွာလည္း အခက္အခဲ အမ်ားႀကီးရွိသလုိ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႕ထဲမွာလည္း အခက္အခဲ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တေယာက္ခ်င္းက ဒီအေျခအေနကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကုိယ့္ရဲ႕ မိသားစုဆီက၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက အကူအညီေတြ ယူၿပီး တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကာလႀကီးမွာ ဒီမွတ္တမ္းေတြ ရဖို႔အတြက္၊ တတ္ႏုိင္သေလာက္ သတင္းေတြ အခ်ိန္မီ ထြက္သြားႏုိင္ဖို႔ အဲလိုစိတ္မွန္းထားၿပီး လုပ္ခဲ့တယ္။”
အဲဒီဇာတ္ကားကို ၾကည့္ရတဲ့ ေနာ္ေ၀းႏိုင္ငံသား ပရိသတ္ေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ ၿဖိဳးက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“အဲဒီ႐ုပ္ရွင္လာမယ္ဆုိေတာ့ သမီးနဲ႔ခင္တဲ့ ေနာ္ေ၀းသူငယ္ခ်င္းေတြကုိ SMS ပို႔တယ္။ သူတို႔လည္း သမီးပို႔လို႔ဆုိၿပီး ၀မ္းသာအားရ ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ဒါ ျမန္မာျပည္က တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ေပါ့။ ၿပီးသြားေတာ့ သမီးကို SMS ေတြပို႔တယ္၊ သူတုိ႔ေတြ ယုံေတာင္ မယုံႏုိင္ဘူးတဲ့။ လူေတြ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဒီလို ပစ္သတ္ရဲတယ္ဆုိတာ၊ ဒါေတာင္ သူတို႔က ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ဳိးေတြေတာင္ မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ အံ့ၾသမိတယ္တဲ့၊ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးေတြမ်ား အဲဒီႏုိင္ငံမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကတာလဲေပါ့။”
ဒီဆု ရႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေမးျမန္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ကင္မရာမင္းျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ထြန္းက သူ႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္နဲ႔ သေဘာထားကို အခုလို ေျပာျပသြားခဲ့ပါတယ္။
“ဒါ က်ေနာ္တို႔ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ကိစၥတခုပါပဲ။ ဒီ ေအာ္စကာဆုနဲ႔ တျခားမွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ဆုေတြ ရတာထက္စာရင္ က်ေနာ္တို႔က ဒီ႐ုပ္ရွင္ကား ျမန္မာျပည္နဲ႔ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြ ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ အဲဒီမွာ ေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံျခား သတင္းေထာက္ မစၥတာ ခန္းဂ်ိ နာဂါအိ (Kenji Nagai) အပါအ၀င္ အခုလတ္တေလာမွာ ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ ဒီဗြီဘီ သတင္းေထာက္ေတြ၊ တျခား သတင္းဌာနေတြရဲ႕ သတင္းေထာက္ေတြ အေၾကာင္းကို ဒီ႐ုပ္ရွင္က ဆက္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္စြာ ေျပာေနဦးမယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။ ဒီဟာက ေအာ္စကာဆု ရတာထက္စာရင္ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ပုိၿပီး တန္ဖုိးရွိတယ္လို႔လည္း ထင္ပါတယ္။”
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ သတင္းမွတ္တမ္း ႐ုပ္ရွင္အတြက္ ေအာ္စကာဆု အမည္စာရင္း တင္သြင္းခံရတဲ့ Burma VJ ဇာတ္ကားကို စုစည္းတည္းျဖတ္ေပးခဲ့တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာကေတာ့ အန္ဒါးစ္ ေအာ္စတာဂါ့ဒ္ (Anders Ostergaard) ျဖစ္ပါတယ္။
